Ikona Świętego Józefa
Ofiarowanie w świątyni
Opis ikony
Na Ikonie jest przedstawiony Józef z Nazaretu, hebr. יוֹסֵף, cs. Prawiednyj Iosif Obrucznik, Sprawiedliwy – mąż Marii z Nazaretu, często nazywany również jej Oblubieńcem. Niewiele wiadomo o świętym Józefie. Głównymi źródłami wiedzy są Ewangelie, ale mówią o nim także niektóre apokryfy np. Protoewangelia Jakuba,Ewangelia Tomasza, Historia Józefa Cieśli. Ewangelie Mateusza i Łukasza podają dwa różne rodowody Józefa; według obu Józef wywodził się z rodu króla Dawida z pokolenia Judy. Dlatego też Jego szata na ikonie jest bordowa, co podkreśla Jego królewskie pochodzenie. Natomiast zielona szata Św. Józefa symbolizuje życie wieczne, duchowe przebudzenie, rozkwit, nadzieję.
Dwa gołębie lub synogarlice, biała szata i otwarte dłonie to gest symboliczny poświęcenia Bogu tego, co było dla rodziców największą wartością. Biel symbolizuję boskość, czystość, niewinność. Ofiarowanie Jezusa, z uwagi na jego Bosko-ludzki byt, miało inny charakter, niż w przypadku pozostałych chłopców. Było ono wyrazem wierności Bogu, jego nakazom zawartym w Prawie, ale miało przede wszystkim inną istotę. W wydarzeniu tym Jezus ofiarowuje się Bogu, ale jako swemu Ojcu, bowiem, będąc człowiekiem, nie przestaje być Jednym z Trójcy. To ofiarowanie jest zapoczątkowaniem, a zarazem znakiem tego oddania się Ojcu, które swój szczyt osiągnie na Krzyżu.
Cała postać wyłania się z brązu koloru gołej ziemi, prochu, wszystkiego, co czasowe i skazitelne, im bliżej postaci Józefa bije blask, jest to symbol świętości, oddania czci, nieśmiertelności chwały Bożej.
Historia ikony
Święto Ofiarowania Pańskiego to jedno z najstarszych świąt Maryjnych, zwane wcześniej świętem Oczyszczenia Najświętszej Marii Panny, a tradycyjnie – Matki Bożej Gromnicznej. Obchodzimy je 2 lutego jako święto stałe. Zgodnie z Prawem mojżeszowym, czterdzieści dni po narodzeniu rodzice przynieśli dzieciątko Jezus do Świątyni Jerozolimskiej.
Podstawą przedstawień ikonograficznych jest perykopa z Ewangelii wg św. Łukasza (2, 22-38), w której zostało opisane wydarzenie Ofiarowania Pańskiego: „Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.”
Opis postaci
Hebr. יוֹסֵף, cs. Prawiednyj Iosif Obrucznik, Sprawiedliwy (zm. ok. 20) – mąż Marii z Nazaretu, nazywany również jejOblubieńcem. Jest świętym Kościoła powszechnego.
Ewangelie niewiele mówi o tym świętym. Poświęcaja mu łącznie 26 wierszy, a jego imię wymieniaja 14 razy. Osobą św. Józefa zajmują się także apokryfy: Protoewangelia Jakuba (z w. II), Ewangelia Pseudo-Mateusza (w. VI), Ewangelia Narodzenia Maryi (w. IX), Ewangelia Tomasza (w. II) i Historia Józefa Cieśli (w. IV), opowiadając o rodzinie Józefa, jego małżeństwie, pracy i śmierci; zbyt wiele w nich jednak legend, by można je było traktować poważnie. Niewiele mówią one także o latach dzieciństwa i wczesnej młodości Józefa.